20- OKUYARAK TEDAVİ
(RUKYE) KARŞILIĞINDA ÜCRET ALINIR MI?
حدثنا هناد
حدثنا أبو
معاوية عن
الأعمش عن جعفر
بن إياس عن
أبي نضرة عن
أبي سعيد
الخدري قال
بعثنا رسول
الله صلى الله
عليه وسلم في
سرية فنزلنا
بقوم
فسألناهم
القرى فلم
يقرونا فلدغ
سيدهم فأتونا
فقالوا هل
فيكم من يرقي
من العقرب قلت
نعم أنا ولكن
لا أرقيه حتى
تعطونا غنما
قال فأنا
أعطيكم
ثلاثين شاة
فقلنا فقرأت
عليه الحمد
لله سبع مرات
فبرأ وقبضنا
الغنم قال
فعرض في
أنفسنا منها
شيء فقلنا لا
تعجلوا حتى
تأتوا رسول
الله صلى الله
عليه وسلم قال
فلما قدمنا
عليه ذكرت له
الذي صنعت قال
وما علمت أنها
رقية اقبضوا
الغنم
واضربوا لي معكم
بسهم
Ebû Saîd el Hudrî
(r.a.)’den rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v.) bizi bir müfreze
olarak göndermişti. Bir kabilenin kasabasına uğradık ve bizi misafir etmelerini
istedik de bizi ağırlamadılar. Derken kabile reislerini akrep soktu bunun
üzerine bize gelerek; aranızda akrep sokmasına karşı okuyacak bir kimse var mı?
dediler. Bende evet dedim, ben varım fakat bize koyun verirseniz kabile
başkanınızı ben okuyup iyileştirebilirim dedim. Size otuz koyun veririz dediler
biz de kabul ettik ve Fatiha sûresini yedi kere okudum kabile başkanı derhal
iyileşti biz de koyunları aldık. Bu sefer koyunları almamız konusunda içimize
şüphe düştü. Rasûlullah (s.a.v.)’e varıncaya kadar acele etmeyin dedik.
Rasûlullah (s.a.v.)’in yanına varınca yaptığımızı ona anlattım şöyle buyurdu:
“Fatiha sûresinin bu tür hastalıklarda okunacağını nereden bildin? Koyunları
alın bana da bir hisse ayırın.”
Diğer tahric: Ebû
Dâvûd, Tıp; İbn Mâce: Tıp
قال أبو عيسى
هذا حديث حسن
وأبو نضرة
اسمه المنذر
بن مالك بن
قطعة ورخص
الشافعي
للمعلم أن يأخذ
على تعليم
القرآن أجرا
ويرى له أن
يشترط على ذلك
واحتج بهذا
الحديث وجعفر
بن إياس هو
جعفر بن أبي
وحشية وهو أبو
بشر وروى شعبة
وأبو عوانة
وهشام وغير
واحد عن أبي
بشر هذا
الحديث عن أبي
المتوكل عن
أبي سعيد عن
النبي صلى
الله عليه وسلم
Tirmizî: Bu hadis
hasendir.
Ebû Nadre’nin ismi
Münzîr b. Mâlik b. Kataa’dır. İmam Şâfii, Kur’ân öğreticisinin Kur’ân öğretmeye
karşı ücret almasına izin vermektedir. Kur’ân öğreticisinin ücret almayı şart
koşması caizdir, diyor ve bu hadisi delil gösteriyor. Cafer b. iyas, Cafer b.
ebî Vahaşiyye’dir. Ebû Bişr’de denilir. Şu’be, Ebû Avâne, Hişâm ve pek çok
kimse bu hadisi Ebû Bişr’den, Ebû Mütevekkil’den ve Ebû Saîd’den rivâyet etmişlerdir.